Wyżyna Meksykańska (Gran Altiplanicie Mexicana)
Jest to wyżyna położona w północnej i środkowej części Meksyku. Zajmuje powierzchnię około 1 200 000 km2. Od południa ograniczona jest Kordylierą Wulkaniczną, od wschodu – górami Sierra Madre Wschodnia, od zachodu – Sierra Madre Zachodnia, od północy przechodzi w wyżyny śródgórskie USA. Stanowi wyniesiony w erze mezozoicznej fragment cokołu w postaci rozległego płaskowyżu, nachylonego ku północnemu wschodowi. Rzeźbę terenu urozmaicają pojedyncze pasma górskie o charakterze uskokowym. Dzieli się na Mesę Północną (część północną), z charakterystycznymi, rozległymi kotlinami (bolsonami), położonymi średnio na wysokości 1700 m; Mesę Centralną (część południowa), stanowiącą lawowy płaskowyż (średnio 2000-2600 m), oraz kotlinę Anahuac, w której położona jest stolica kraju – Meksyk. Jest to region aktywny sejsmicznie. Na Wyżynie Meksykańskiej znajdują się liczne czynne wulkany (najaktywniejsze to: Orizaba, Colima). Klimat zwrotnikowy suchy w części środkowej i północnej oraz podrównikowy wilgotny na południu. Temperatura waha się od 18-27 stopni Celsjusza, z wyraźnie zaznaczonym spadkiem wraz z wysokością. Charakterystyczne są 3 pięta klimatyczne: umiarkowane zwane tierra templada, chłoden zwane tierra fria i mroźne zwane tierra helada. Opady roczne zróżnicowane, od 50-100 mm (na północnym zachodzie) do 1000 mm (na południu). Sieć rzeczna słabo rozwinięta. Na południu płyną rzeki stałe (największa Lerma, potem jako Rio Grande de Santiago), na północy przeważnie okresowo, często kończące swój bieg w bolsonach lub tworzące słone jeziora. Największym naturalnym zbiornikiem wodnym Wyżyny Meksykańskiej (a także całego kraju) jest tektoniczne jezioro Chapala, położone na wysokości ponad 1500 m. Roślinność naturalną tworzą na północy suche lasy międzyzwrotnikowe, zrzucające liście w porze suchej oraz zbiorowiska pustynne i półpustynne (z krzewami akacjowymi i kaktusami), przechodzące wraz z wysokością w lasy dębowe i sosnowo-dębowe oraz hale wysokogórskie (powyżej 3800 m). Na południu roślinność naturalna została prawie całkowicie zmieniona, głównie w pola uprawne (kukurydza, bawełna). Przedstawiciele fauny: pancerniki, gryzonie, nietoperze czy dydelfy. Kilka parków narodowych. Znajdują się tutaj liczne zabytki (120 udostępnionych turystom ośrodków archeologicznych) sakralne i świeckie z okresu przedkolumbijskiego (pozostałości cywilizacji Azteków, Tolteków i innych kultur indiańskich). Bogate złoża surowców mineralnych, między innymi złota, srebra, rud cynku, rtęci, ołowiu, miedzi, żelaza, antymonu, węgla kamiennego. Południowa część Wyżyny Meksykańskiej jest najgęściej zaludnionym i najlepiej uprzemysłowionym rejonem kraju.