Rzepedź – niepozorna wieś u podnóża Bieszczad
Rzepedź to stara wieś, której lokacja miała miejsce na początku XVI wieku. Osadnicy, którzy rozpoczęli karczunek lasu pod zabudowę, otrzymali przywilej osadzenia wsi królewskiej na prawie wołoskim, czyli prawie typowym dla terenów górzystych i trudnych w uprawie. Ważnym aspektem lokacji na prawie wołoskim jest fakt, że był to proces społeczny, a nie etniczny. Akt lokacji został wydany w roku 1526 – Jaroszowi Miejszewskiemu.
W okresie rozbiorów Polski, wieś znalazła się dobrach rządowych. W roku 1819 stała się własnością Domicelli Podoleckiej, ale faktycznym zarządcą był jej siostrzeniec Jan Kanty Podolecki. Zarządzał nią około 20 lat, potem właścicielem Rzepedzi został oficer polski, biorący udział w powstaniu listopadowym – Stanisław Niezabitowski.
I wojna światowa zapisała się w historii wioski, ciężkimi walkami, które zostały stoczone o grzbiet Kamienia (jest to szczyt o wysokości 717 m n.p.m., przez który aktualnie przebiega Główny Szlak Beskidzki).
Po II wojnie światowej z Rzepedzi wysiedlono miejscową ludność (zostało tylko kilka rodzin, które pracowały jako obsługa kolei).
W latach 60-tych w wiosce powstały Bieszczadzkie Zakłady Przemysłu Drzewnego, które po przemianach ustrojowych w latach 90-tych, upadły. Aktualnie wieś zyskuje na znaczeniu, jako miejscowość wypoczynkowa. Rezerwacja pokoju tu to dobra decyzja, bo Rzepedź to dobra baza wypadowa do zwiedzania zarówno Bieszczad, jak i Beskidu Niskiego. W miejscowości znajduje się ośrodek wypoczynkowy, liczne oferty agroturystyczne oraz pokoje gościnne.
Główną atrakcją wsi jest cerkiew, która została wybudowana w roku 1824. Jest to cerkiew typu wschodniołemkowskiego, jedna z trzech tego rodzaju na tym terenie. Obecnie świątynia służy katolikom dwóch obrządków (łacińskiego i bizantyjskiego). Poza cerkwią będąc w Rzepedzi warto zobaczyć zabytkową dzwonnicę (stoi tuż przy cerkwi), cmentarz cerkiewny, cmentarz parafialny oraz kaplice Proroka Ilji (Eliasza) wybudowaną w latach 30-tych ubiegłego wieku.